Co to jest Awangarda Krakowska?

Pojęcie Awangardy Krakowskiej i dokładne informacje wyjaśniające ten termin. Definicja Awangardy Krakowskiej napisana w sposób zrozumiały.

Awangarda Krakowska - grupa ukształtowała się na początku lat dwudziestych, za sprawą działalności poetów skupionych wokół Tadeusza Peipera i wydawanego przez niego pisma “Zwrotnica”. Peiper był teoretykiem grupy, po powrocie z Hiszpanii w 1921 roku wydał programowe książki “Nowe usta” i “Tędy”.
W skład Awangardy Krakowskiej weszli: Julian Przyboś, Adam Ważyk, Jan Brzękowski i Jalu Kurek. Ich program to idea nowej sztuki, którą określają: 3 M. - czyli: Miasto, Maszyna, Masa jako naczelne tematy; praca nad językiem poetyckim, której cel obrazuje hasło “Przecz z wata słów” (sens utworu tkwić miał w skrócie i sile metafory, w kondensacji znaczeń słów); poeta rzemieślnikiem, pracującym w materiale słownym.

Grupa przestała istnieć w latach trzydziestych, lecz nawiązywały do jej założeń inne, np. Awangarda Lubelska. Julian Przyboś był najwybitniejszym poetą Awangardy Krakowskiej. Informacje o tematyce, którą podejmował, przynoszą już tytuły kolejnych tomików (“Śruby”, “Oburącz”). Z biegiem czasu Przyboś zaczął podejmować stare, tradycyjne motywy, takie jak uczucia, pejzaże, sztuka (np. “W głąb lasu”, “Równanie serca”), lecz ubierał je w bardzo nowatorską formę. Cechy tego wiersza, uznane przez Przybosia za istotę techniki poetyckiej, to: metafora i skrót (zobrazowany wyraz może budzić kilka potrzebnych skojarzeń), kondensacja znaczeń (jeden wyraz może budzić kilka potrzebnych skojarzeń), elipsa (opuszczenie ogniw wypowiedzenia, tak, że zrozumiałe jest dopiero w kontekście), dynamizacja (poezja nie kopiuje natury, lecz wprawia w ruch i formuje ja na nowo).

	Najnowsze pojęcia
	denotacja kartoteka ftyzjopulmonologia rewaluacja eksporter
	Losowe pojęcia
	społeczeństwo zarządzanie kadrami legenda układ oddechowy stres

		informacje o słowniku współpraca i kontakt

Copyright © cotojest.info 2007
Wszelkie prawa zastrzeżone.